مدرسه دارالشفاء، از قدیمی‌ترین مدارس حوزه علمیه قم است که ساختمان اولیه آن در سال ۱۰۵۵ق در کنار یک آب‌انبار برای مستضعفانی که از محل خیرات آستانه حضرت معصومه (س) اطعام می‌شدند، احداث شد.
نقل شده که این مدرسه، مدرسه فتحعلی‌شاه نیز خوانده می‌شد، زیرا توسط کامران میرزای قاجار در سال ۱۳۰۷ق به عنوان مریض‌خانه آستانه حضرت معصومه استفاده گردید و از این رو به دارالشفاء شهرت یافت.
پس از مرگ کامران میرزا، حجرات دارالشفاء به خانه تبدیل شد و بعدها به تصرف کسبه اطراف حرم درآمد، تا اینکه آیت‌الله فیض آنها را در سال ۱۳۳۶ق از تصرف خارج ساخت و به مرمت آن همت گماشت.
در زمان شیخ عبدالکریم حائری، به تدریج طلاب در آن ساکن شده و حجراتی در طبقه دوم در سمت رودخانه به آن افزوده شد.
این مدرسه در زمان آیت‌الله بروجردی هم با خرید و الحاق خانه‌های شرقیِ مدرسه توسعه یافت.
مدرسه دارالشفاء، پس از پیروزی انقلاب اسلامی به طور کامل تخریب شد و در سه طبقه به طور کامل تجدید بنا شد.
این مدرسه با ۲۴۰ حجره، محل اسکان طلاب و مورد استفاده اساتید، مسئولین حوزه و کارهای اداری طلاب است. همچنین سالن همایش‌ها با ظرفیت بالا و ساختمان اداری مرکز مدیریت حوزه علمیه قم از دیگر بخش‌های مدرسه دارالشفاست.
مرکز رسانه و فضای مجازی حوزه های علمیه یک مرکز رسانه ای که رسالت آن باز نشر ابعاد مختلف فعالیت ها در حوزه و بازنشر فعالیت های حوزوی با رویکرد رسانه ای و ایجاد گفتمانی نو در حوزه رسانه
